Ghana Oktober 2012

Akwaaba (Welkom) in Ghana.

Hallo allemaal,

Hier eindelijk weer eens een berichtje van mij vanuit Ghana! De dagen gaan zo snel!Het isnu alweer 2 weken geleden dat ik uit Nederland ben vertrokken. De vlucht naar Ghana wasookallemaal goed gegaan. Ik kwam rond 2030uur aan in Accra en Marleen en Marli kwamen me ophalen van hetvliegveld.

Ik moest in het begin weer zo wennen om in Afrika tezijn! Vooral het benauwde weer, geen douche, en wc die niet door spoeld, ensoms geen elektriciteit!

Laughing
Wat was ik toch weer verwend in Nederland! Ook mijkleren weer met de hand wassen! hihihi. Maar na een paar dagen geklungeld te hebbenmet emmers en bekers ben ik weer helemaal gewend om weerin Afrika tezijn. Heerlijk om hier tezijn
Wink

Ik heb een mooi kamertje gekregen meteigen badkamernet naast de klinic, dichtbij Marleen haar huis.Waserg gezellig ingericht met leuke afrikaanse lampjes en kaarsjes. De eerst zondag ochtendrond 3uurwerd ik wakker van een vrouw die voor mijn raam zo luid zat te bidden! Ik schrok me een hoedje!!!Zezat te zingen, maar zo vals!

Undecided
Met een slaperig hoofd door een piep klein raampjeheb ikhaar vriendelijk gevraagd of ze ergens anders kon gaan zingen!!Ze liep meteen door enis nooit meer terug gekomen. Gelukkig!
Laughing

Marleen en Huubhebben een dochter, Marli(15) en Ben(18) die geadopteerd is. Ze hebben ook nog 4 foster kinderen: (John(16) ,Sarah (23jr) met zoontje Sam(4jr.) en Danzuma(12) is een doof jongetje dat op een doven school zit in het Westen van Ghana. Hij komt alleen thuis in de school vakanties. Ook bied ze hulp aan voor 2 broers, Eliya en Jesse. Door traumatische omstandigheden hebben hun ouders Ghana moeten ontvluchten en zijn naar Nederland gegaan. Marleen probeert nu de jongens te herenigen met de ouders.Er moetveel papier werk geschreven worden! Alles gaat hier in Afrika zo langzaam!!

De eerste week heb ik meegeholpen in de medische post (klinic) net naast Marleens huis. Het is een klein kamertje met een veranda. In deze klinic ontvangt ze mensen van omringende dorpjes die medische hulp nodig hebben. Als verpleegster behandel je de patienten en schrijf je de medicijnen voor die nodig zijn. Veel mensen met malaria klachten! Inde eerst week observeerde ik met Vilda (Ghanadeze verpleegster). Zoveel te leren en veel medicijnen die ik niet kende. De 2de week heb ik het een paar keer alleen kunnen doen. Met Marleen altijd aanwezig als ik hulp nodig had. Was erg leuk om tedoen. Marleen heeft een groter huis die ze wilt gebruiken om daar een klinic van temaken met verloskundige hulp. Alles staat al klaar in het huis, maar nog geen vergunning. Het duurt hier allemaal zo lang op de papier werk in orde tebrengen.

Sealed

Op woensdags gaan we naar Accra voor bijbel study van de Elim internationale kerk. Hele leuke vrouwen groep van alle hoeken van de wereld. Sommige vrouwen hebben een heerlijk zwembad waar we soms gebruik van mogen maken.

Wink
Even verkoeling met het warme weer!! Eind Oktober krijgen we nog versterking van een vriendin van Marleen. We wilden misschien midden November naar het noorden van Ghanagaan om daar de verdere projecten tebekijken.

Ik zit nu heerlijk op het balkon boven het huis te genieten van de mooie avond. Ik heb het hier erg naar mijn zin en ben ook erg benieuwd naar het noorden van Ghana! Ik hou contact via Fb of deze blog. Ik zal ook proberen om nog wat foto's er op tezetten. Nogmaals bedankt voor al de lieve berichtjes van iedereen!! Al de kleertjes die ik heb meegenomen heb ik mooi kunnen uitdelen aan de kinderen hier in debuurt. Ze waren er zo blij mee.

Laughing
Heel veel liefs en groetjes aan iedereen..xxxx

Nieuw avontuur in Ghana.

Hallo allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik geschreven heb in mij Reismee blog.. Wat gaat de tijd toch snel!! Na een mooie tijd in Oeganda ben ik terug gegaan naar Nederland eind oktober, En ben toen tijdelijk bij mij ouders in gaan wonen. Ik heb toen al gauw werk gevonden in het Verzorgings tehuis, Cederhof in Kapelle waar iksinds vorig jaar November werk.

Maar mijn harten mijndroom was toch om weer de zending in tegaan en een basis tevinden voor langere tijd..Ikheb toenzelf stappen ondernomen bij OMF organisation (Oversees Mission Organisation). Om vanuit die organisatie zending werk tegaan doen in Azie. Maardeuren vielen dicht en ik had geen vrede in mijn hart om verder tegaan. Ook zelf veel andere organisaties bezocht en bekeken voor mogelijkheden, maar geen groen licht om verder tegaan.

Sealed

Ik heb toen verder geen stappen ondernomen en besloten omdit seizoen stil tezijn en terusten waar ik op moment was.

Laughing
Genieten om thuis tezijn met family en vrienden.. En dat heb ik ook gedaan. Was niet makkelijk hoor.. hihihi. ik vind het moeilijk om stil tezijn en tewachten en rust tevinden, maar ik bleef vertrouwendat God op zijn tijd weer deuren zou openen voor mij.. Maar wanneer en hoe wist ik niet...

Via onze gemeente Rafael in Goes heb ik Rianne ontmoet.Haar zus,Marleen van Asselt die in Ghana werkt zou op verlof komen naar Nederland voor een paar weken..Ik heb toen een paar keer met haar gesproken en de mogelijkheid was daar om bij haar tekomen werken. Ik zou in Z- Ghana gaan werken in een opvangtehuis met kinderen met Hiv/ Aids en ook gehanicapte kinderen. Dus nu om het verhaal kort tehouden heb ik met een goed gevoel besloten om naar Ghana tegaan in Okt voor 3 maanden als introduktie. Zo kan ik zelf eerst kijken wat de Marleen daar precies doet en wat mij rol daar zou kunnen zijn.. Allemaal weer erg spannend.

Wink

Dus ik hou verder contact via mij Reismee blog en hoop er ook wat foto's op tezetten.. Als iemand nog Medische verbanden of matriaal heeft laat het me dan weten. Ofje kan ookwat geld sponsoren zodat ik medisch matriaal zoals: stetoscopen en bloed druk meters kan kopen..ik wil graag extra koffer meenemen.. Marleen haar webiste is: www.onyame.nl Op deze webiste staat verder meer informatie over de organisatie in Ghana..

Alvast bedankt en heel veel liefs, Miranda.. XX

Druk,druk, druk in Amecet

Hallo Allemaal,

Hier weer eens een berichtje vanuit Soroti. Heb al lang niet meer geschreven. Het kwam er maar niet van. Maar nu toch maar eens achter de computer zitten en een verhaal beginnen. Er is weer veel gebeurd in Amecet en het is erg druk op moment.

We hebben nu vele kleine peutertjes; Gloria, Peter, Esther,Lois, Rafeal, Catherine, En de kleine babies: Moses, Brenda, Muya-Val, peace,Abraham en Patrick. Amecet zit nu bijna vol nog 2 bedjes leeg..We hebbenEsther,Lois en Peter die malaria hebben nu.Met Catherine gaat het zoveel beter. Ze lacht veel meer en zoveel meer happier!!! Little Abraham kwam gisteren. Zijn moeder overleed 1 week na zijn geboorte. Hij drinkt,poept and huilt erg goed.. hihihi...

Vandaag kwam er een jong meisje van 16 jaar in Amecet. Ze had een baby in haar armen van 1.8kg! Hij was zo mager en klein. We hebben gelijk naar de clinic gebracht voor check up. Hij drinkt erg goed, maar hij is zo zwak en mager. Ook heeft hij malaria opgelopen en is aan medicijnen op moment. Zo eng om dit kleine ventje op te tillen of te verschonen. Ben bang dat ik iets breek!! Ik hoop en bid dat hij gauw beter en sterker wordt.

Els gaat weer naar Nederland donderdag voor 3.5 weken. We hebben het druk gehad om alles wat te organiseren voordat Els vertrekt. Veel medicijnen gehaalden papier werk in orde gemaakt. Ik zal de enigste verpleegster zijn in Amecet en de verwantwoordelijkheid voor al de kinderen is zo enorm!!! Vindt het allemaal erg eng, maar ik weet ook dat de Here me niet iets zou opdragen dat ik niet zou kunnen doen. Dus ik vertrouw en leun compleet op Hem. Samen met de Here zal het wel lukken.

We hebben ook nu een Amerikaanse vrijwilleger, Ella, die tot volgend jaar February blijft. Begin September krijgen we nog een Nederlands meisje, Mirjam, die Muziek therapeut is? Ze komt hier voor 6 maanden stage lopen. Wat dat precies is weet ik niet, maar wel erg interssant om meer van haar teleren als ze komt..

Ook met Josephine en de tweeling gaat het zo goed!!! De babies zijn zoveel aangekomen krijgen een lekkere ronde toet.. hihihi. We hebben ze gisteren meegenomen naar de clinic voor immunization. Ze zijn nu net 6 weken.. Tijd gaat zo snel!! Voor mij gaan de weken ook snel voorbii nu. Ik heb nu nog 5 weken voordat ik terug vlieg naar Holland. Vele hebben al gevraagt wat mij verdere plannen zijn na Uganda.Op moment heb ik nog geen idee wat ik ga doen hierna. Ik zou wel heel graag voor een langer termijn zendeling werk willen gaan doen. Ik weet en geloof dat de Here me de weg wel zal wijzen. Op het laatste moment had Hij ook de deuren geopened naar Uganda. hihihi. Hij doet alles op zijn tijd. Ik heb geen zorgen voor de dag van morgen. ( Dat heb ik van mij Moeder).

Het is Helen verjaardag vandaag.Ze wordt nu 6 jaar oud. Els heeft een lekkere Taart gebakken. Ruikt heerlijk nu in Amecet. We gaan nu lekker voor zingen.. Love you all and thank you for al your messages. See you all soon again in Holland..xxxx

Veel gebeurd de laatste weken in Amecet...

Hallo Allemaal,

Sorry dat het weer een lange tijd is geleden dat ik geschreven heb. We hebben geen internet gehad voor een week en ben ook nog weg geweest voor een paar dagen naar Jinja. Er is zoveel gebeurd de laatste weken in Amecet en ik weet niet waar ik moet beginnen?

We hebben nu op moment9 babies: Micheal, Angela, Peace, Brenda, Moses, Simon, Esther Muya Val and Rafael. En de groter kinderen: Gloria, Christine 1 + 2 en Immaculate. We hebben afscheid genomen van Benjamin en Yobu deze week. Brenda kwam bij ons 2 weken geleden. Zo een verdrietig verhaal- Haar moeder is een albino and toen we haar zagen in het ziekenhuis had ze grote zweren op haar hoofd. Ze heeft kanker en moest naar Kampala voor verdere behandeling. Niemand wou naast haar liggen in het ziekenhuis omdat ze zo stonk van haar wonden. Els heeft Brenda ingenomen en ze had flinke malaria. Ook haar HB was erglaag. Ze moest nodigbloed transfusie hebben maar geen bloed tevinden in Soroti!!! We moesten 2 uur rijden naar een ander ziekenhuis voor blood transfusie! Ze doet het nu zoveel beter en het is zo een schattig kindje..

Ook Esther kwam bij ons gebracht by haar moeder. Ze was zo mager en wou niet eten of drinken.We hebben toen een zonde moeten inzetten. Ze wou maar niet lachen en zag er zo somber uit.. Ze had ook malaria een moest ook aan antibiotix. Beetje bij beetje zag je ze veranderen en haar sterker worden. Ze deed meer lachen en eten ging ook beter! We hebben toen de zonde eruit gedaan en ze doet het zo goed nu!! Ze is flink aangekomen en zoveel happier!! Zo mooi tezien hoe dit meisje verandert is! Haar gezichtje is mooi en rond nu en ze lacht zoveel meer...

Ook hebben we Christine 2 ingenomen in Amecet. Een 7 jarig meisje die maar 11.5 kilo weegt!! Ze zou eigenlijk 25 kilo moeten wegen! Haar moeder zorgde niet goed voor haar en het verhaal is allemaal een beetje vreemd. Ze eet erg goed en is ook al 500gram aangekomen sinds vrijdag! Ze slaapt nog erg veel en is nog erg zwak. Vandaag had ik haar nagels nog gelakt en dat vond ze prachtig. Ze gaf me zo een mooie glimlach.

Al de kinderen hier in Amecet zijnzokostbaar!! Ik ben zoveel van de kinderen gaan houden. Ik blijf ze knuffelen..hihih. Ieder kindje heeft een speciaal plekje in my hart. Mij tijd hier is ook zo snel gegaan en in oktober vlieg ik ook weer terug naar Nederland. Maar ik moet er nog niet aan denken om afscheid tenemen van iedereen hier. Ik geniet nog van mij tijd hier met de kinderen. Ik neem het dag bij dag blijf de kinderen lekker knuffelen. Ik wil ze allemaal wel meenemen in mij rugzak!!!

Ik zal gauw weer schrijven over mij tijd in MTO Moyoni (www.mto-moyoni.org) Dit is opgezet bij 2 Nederlandse vrouwen in Jinja, Uganda. Nogmaals bedankt voor al jullie lieve berichtjes weer. Heel veel zegen aan iedereen en heel veel liefs... xxxx

Baby Boom.....( Josephine en Florence)

Hi family and friends,

Hier weer een verhaal vanuit Soroti..Sorry we hebben lange tijd geen internet gehad en kon niet meer mailen. Het is hier een drukke week geweest met nieuwe babies!!! Niet voor Amecet, maar voor Staff members: Florence en Josephine!! Beide waren ze in verwachting! Florence verwachte haar 1ste kindje en was erg nervous. En Josephine was in verwachting van een tweeling..

Hier in Uganda sterven er zoveel moeders bij de bevalling en het is een groot risico om hier een kind tekrijgen.Als je de zaal en de verlos kamer in gaat in het ziekenhuis dan schrik je ook zo erg. Alles is zo vuil en de moeders liggen bijna met de bedden op elkaar! Ook moeten de moeders een plastic mat en hand schoenen zelf meenemen voor de bevalling. Toen we zaten tewachten voor de dokter zagen we een vrouw bevallen van een kindje. De vrouw was ingescheurd en was in zoveel pijn, maar bij het hechten werdt geen verdoving gegeven! Verschrikkelijk was dat om tezien! De moeders zijn wel zo sterk dat ze na de bevalling gewoon zelf weer terug lopen naar hun bed. Ook de vroed-vrouwen zijn zo ruw en het gaat er niet zachtaardig van af..

In het begin was er ook geen bed voor Florence aanwezig en moest ze op de grond liggen! Kan je dat voorstellen? Hoog zwanger en je moet op een betonnen, vieze vloer gaan liggen. Oh ik vond het zo erg!! Gelukkig kwam er een bed vrij en kon ze rustig wat gaan rusten. Er moest toch een keizersnee gedaan worden en alles ging erg goed. Het meisje heet, Els en zo een mooi kindje. Ze moest nog voor een paar dagen in het ziekenhuis blijven. Vandaag, maandag mocht ze naar huis..

En Josephine van Simon verwachte een tweeling midden Augustus? Dit echtpaar werkt al een lange tijd voor Els en neemt ook vaak de verwantwoordelijkeheid over van Amecet als Els weg gaat naar Nederland. Beiden hebben ze 1 meisje en 2 jongens, waarvan 1 is geadopteerd. Maar vanmorgen om 5 uur kwamen de weeen al opzetten en zijn ze naar het ziekenhuis gegaan. Beide babies waren er zo snel! Eerst het meisje (1650Kg) en dan het jongetje (2Kg )Ze zijn beiden zo klein! Met Josephine alles goed. Toen ik haar kwam bezoeken zat ze rechtop in bed en zag er zo goed uit!! Simon had het zo druk om het huis klaar temaken, want ze hadden nog niks klaar gezet voor de babies..Beiden waren zo opgelucht dat alles zo goed is gegaan! Josephine mag morgen naar huis. Haar dochter, Faith, zal zo blij zijn dat ze er een zusje bij heeft nu. Wat een zegen allemaal dat alles zo goed is gegaan met beide moeders!

Voorderest hier in Amecet is alles goed. Weer een paar babies met malaria deze week maar gaat nu al veel beter. We hebben ook een nieuw meisje (Esther) iets ouder dan 1 jaar. Ze was erg ondervoed en wou niet eten. Ze had ook malaria en flink aan de diaree..We hebben een zonde moeten inzetten en geven haar nu elke 3 uur melk met extra nutrition er in.Ze begint kleine beetjes te eten nu, en hoop dat ze wat aankomt deze week. Voor Rafael of Moses hebben we een adoptie family gevonden. Maar weten nog niet wie ze van de beiden nemen? Zij beiden zulke lieve babies! Wat zullen we ze missen als ze weg gaan!

Morgen komen er weer 2 jonge vrijwillergers van nederland voor een paar weken. Sarah van Els is 16 Juli jarig en willen een feestje organiseren voor haar. Ook Els is 26 Juli jarig en dat moet natuurlijk ook gevierd worden.. hihihi.Lekker veel taart bakken en opeten natuurlijk.

Ik zal gauw weer mailen. Nogmaals bedankt voor al jullie steun en zulke lieve berichtjes! mis julllie erg veel. Tot gauw allemaal. Lots of love,mIranda.xxx

Bloederige maandag

Hallo allemaal,

Hier even weer een berichtje vanuit Soroti. Het is wat meer rustig in Amecet en niet veel babies. We hebben Joseph die longontsteking had and nu malaria heeften Benjamin en Micheal diezich niet goedvoelen. Alle onderzoeken al gedaan en niks uit gekomen. We houden ze goed in de gaten!

Zondag zijn er 2 nieuwe vrijwillegers aan gekomen van Nijmegen, Sabine and Carlijn. Ze hadden een goede reis gehad maar waren wel erg moe. Maandag middag had ik ze mee genomen naar Soroti town en hebben toen wat gegeten in the Land-Mark (Hotel waar je lekker kan eten). in de midden van de nacht hoorde in een grote plof and bonk naast mij in de kamer. Sabine was helemaal niet goed geworden en was flauwgevallen in de kamer. Ze had haar hoofd gestoten tegen de tafel en er was bloed overal!! Ze zag zo wit en was erg misselijk... Ze was door de nacht ook veel aan de diaree geweest en was vaak naar de WC gelopen. Carlijn had niks gemerkt. Ze kon helemaal niet lopen voor de WCen hebben haar toen op een emmer moeten zetten in de kamer. In haar hoofd zat een grote diepe snee en dat moest zeker gehecht worden..In de clinic naast ons was er een dokter maar die was alleen on duty en kon niet naar Amecet komen! Dus we hebben Sabine op onze rug gedragen naar de clinic!! Maar zoals in Africa vaak voorkomt was er geen power of licht in de Clinic! Dus wij met onze zak lantaarn bij schijnen voor de dokter zodat hij de snee kon hechten. Er moest wel wat haar weg geschoren worden, maar haar haar zou er mooi weer over de wond vallen zodat je het niet kan zien. De dokter vond mij hoofd zak lantaarn wel prachtig.

Laughing
Had hij nog nooit gezien..Wou hem erg graag houden, maar ik had hem zelf weer nodig om veilig Sabine weernaar Amecet te dragen..

Vond het zo erg voor Sabine. Ze vertelde nog dat ze nog nooit in het ziekenhuis in Nederland is geweest. En nu hier 2 dagen in Uganda en gebeurd er dit!!!Ze heeft veel geslapen de laatse dagen en voelt zich veel beter.. We hebben haar haar gewassen en ze heeft nu een groot verband rond haar hoofd. Nog steeds wat misselijk soms, maar ze doet rustig aan. We denken dat het toch misschien voedsel vergiftiging is geweest. Ze had kip gegeten in de landmark? Misschien is het dat geweest? We weten het niet precies. Maar gelukkig dat alles goed is gegaan. Dat was allemaal een bloederige maandag hoor..

Voorderest is alles goed hier in Amecet. We hebben gisteren afscheid genomenvan Staff Susan. Ze werkte in Amecet al voor 2 jaar,maar had ander werk gevondenbij een kapster. We zullen haar erg missen..Ook deAmerikaanse zendeling zijn voor 3 maanden terug naar America.Ook Rebecca is vertrokken gisteren voorgoed.. Jennifer en Becky gaan voor 1 week naar kenya en komen volgende week weer terug. Ze vroegen of we van hun huis gebruik wilde maken?? Ja, natuurlijk!!!Kunnen we lekker wat voor ons zelf koken enmisschien gezellig film bekijken...Wat een zegen...

Ik heb mij week voor de Fathers Heart Encounter in Jinja geboekt voor de 26ste juli tot 1 Aug. Ik heb er zoveel zin in. Ben er erg aan toe om even wat rust tevinden en stil tezijn. Er is een bus die ik hier dan vanuit Sorotivertrekt naar Jinja en dan moet ik nog een Boda-boda ( Moter-bike) neem naar de retreat. hihih.

Ik zal gauw weer schrijven. Ik hoop dat het niet tewarm is geweest in Nederland? Bedankt nogmaals voor jullie berichtjes. Heel veel liefs vanuit Soroti en groetjes aan iedereen. Tot Gauw...xxxxxxxx

Ik ben trouwens ook weer lekker aan het hardlopen. Wel niet leuk dat iedereen je aanstaart als je voorbij komt lopen..

Undecided
Vandaar dat ik vroeg in de morgen ga of wat later in de avond. Voordat het donker word natuurlijk..Dan is het niet zo druk..

Gloria, Gloria, Gloria!!!!!!!

Hallo allemaal,

Hier weer een berichtje vanuit Soroti. Hoe gaat het met jullie? Ik hoorde dat het erg warm gaat worden dit weekend in Holland en England? Heerlijk naar het strand en lekker af koelen in de zee? Hier in Soroti is het de laatste dagen wat meer bewolkt, maar niet koud hoor.. Ook veel rustiger in Amecet. We heben nu nog op moment 5 kleine babies: Benjamin, Micheal, Simon, Yobu en Peace. Dan de wat grotere babies: Moses, Joseph, Catherine, Val, Rafael en Gloria. En natuurlijk de 3 grotere meiden.

We hebben ook geen zieke kinderen meer.Christine moest aan de antibiotica vorige week, maar gaat nu weer goed met haar. Ook Ammaculate gaat het zoveel beter! Zeneemt nu 3x per dag een glas melk met haar maaltijden met een energy supplement..En ze is nu complete veranderd. Ze lacht en praat veel meer en gaat nu ook part time naar school nu. We willen het rustig op gaan bouwen. Zo fijn tezien dat het zo goed gaat!!!

Op Els haar blog kon je lezen dat we veel zorgen maakte om Gloria. Maar we blijven haar bemoedigen en we geven niet op!! We geven haar een massagevoor haar beentjes 2x per dag. En de walker gebruikt ze zoveel mogelijk nu. Ze begint het leuk tevinden al de bemoedigingen en de extra aandacht. Als ze achter de walker loopt klappen en zingen we voor haar. Ze vind het prachtig allemaal.

Deze zondag komen er 2 nieuwe vrijwillegers uit Nederland. Ze blijven voor 6 weken hier in Amecet. Ikben regelmatig naar de bijbel avond geweest samen met de Amerikaanse zendelingen (Jennifer, Becky, Mandy en Rebecca). Mandy en haar family gaan volgende week voor 3 maanden terug naar America. Ook Rebecca gaat voor goed terug naar Calafornia. Ik zal ze zo missen als ze weg zijn. Was altijd zo een zegen om even met iemand te kunnen praten of samen tekunnen bidden.

Ben nog van plan om eind juli voor 1 week naar Jinja tegaan waar ze de Fathers Heart encounter doen.Deze curcuswordt gedaan door 2 nederlandse vrouwen die samen een retreat hebben op gebouwd in Jinja.Ik heb nog geen idee wat ik ga doen in Oktober. En heb wat tijd en stilte nodigmet deHere..Ik weet en geloof dat HIj me weerde weg zal wijzen, stapvoor stap..

Heb wel een e-mail gekregen van een NGO in Winterton (Z-Afrika). Een vriendin van mij werkt daar in de community Clinic als een verpleegster. Enhebben dringend meer personeel nodig..Maar dat laat ik even los hoor.Ik wachtand ben still...

Laughing

'But hose who wait on the Lord shall renew their strength, they shall mount up with wings like eagles, they shall run and not be weary, they shall walk and not faint.' (Isaiah 40 v 31)

Vandaag een vrije dag. Moet om 6uur mij nacht dienst werken. Dus even mij kamertje schoonmaken en de was doen!! Nogmaals bedankt voor al jullie lieve berichtjes en gebed. Geniet van het zonnige weer!! Ik hoop niet dat het te warm wordt hoor. Anders maar een lekkere koude douche nemen. Dat doen wij hier elke dag in Amecet.. hihihi. Heel veel liefs en groetjes aan iedereen. xxxxxxx

Just enough light for the step i'm on...

More and more, God is teaching me to trust Him for every step I take. He constantly calls me to stretch beyond what's comfertable.

To walk through new territory when I would rather stay in the familiar. To face difficult physical, mental and emotional challenges.

To do things i know i can't achieve myself without His power. Each time something is required of me that i'm certain i'm unable to accomplish in my own strength.

I see a picture of just one or two steps being illuminated, while dose before and after are engulfed in darkness and cannot been seen.

This describes my walk with God. I trust Him for every day of life, gratefull for every breath, determined to look for the blessings in the moment. No matter what the circumstances. I follow His lead- even when I can't see where i'm going, even when it scares me to do so. Because deep within my spirit I know that these simple steps of faith are preparing me for eternity..